တံရွင္
အို ... တံရွင္
နင္
အဘာ အမင္ကို ေမွ်ာ္နီစြာဟန္
နင့္ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားအနားရစ္ေခ်တိခမာ
ေလာကဓံတရားလို႔ ဆိုရဖို႔လား
သူ႔ ၿခီဖေနာင့္ၾကမ္းၾကမ္းေအာက္မွာ
တိုက္စားခံရလို႔
အက္
ကြဲ ပဲ့ က်သံတိ နိတိုင္းၾကားနီရေရ
... ။
နင္
မငိုလီေက့
မင္းရို႕တပတ္ႏြမ္း
အၾကင္နာတုတိကိုေလ့
အယင္အတိုင္း
သိမ္းထားကတ္ေကေကာင္းဖို႔
နင္
ပါးစိကိုက္ပနာ သြီးအဖီးဖီးနန္႔
ၿပဳံးျပယင္း
နင့္ အလွနန္႔
နင္ တသြင္သြင္
စီးဆင္းသံစဥ္တိက
သဘာဝကာရန္အလွနန္႔
ကဗ်ာဆန္ျပနီေရ
... ။
နင္
အားမငယ္လီေက့
နင့္ ရခိုင့္ဂႏၳဝင္
အႏုပညာ ျပယုဂ္တခု
ငါရို႕ရင္ဖတ္ကို
လာ လာထုေရ
ညည့္မိုက္သိုင္ေခါင္လြန္ေက
ေရာင္စုံအလင္းသစ္တိကို
ခံစားလို႔ရေယာင္
ပန္းႏုေရာင္ႏႈတ္ခမ္းဆိုး
ဆိုးပနာ
အရင့္ေရာင္
လိ(ပ)လိုင္နာေခ်တခုနန္႔
အနားသတ္ပီးေမ
... ။ ။
ခိုင္ထြီး
No comments:
Post a Comment