ေခၚသံတိၾကားမွာ
ညီေခ်ႏွမေခ်ရို႕က
-
အားကိုးတႀကီးနန္႔
အစ္ကိုႀကီးေခၚေရ ... ။
အမင္က -
သားအႀကီးဆုံးကို
အပုေခ်လို႔ေခၚေရ ... ။
အေဘာင္သွ်င္က
-
အခ်စ္မွာ
အႏွစ္ထည့္ပနာ ေၾကာင္ေခ်လို႔ေခၚေရ ... ။
သမီးေခ်က
-
မပီတပီ ဘာဘာလို႔ေခၚေရ
... ။
နတ္သွ်င္ေမက
-
ငကုသလကို
အခ်စ္ခဲလို႔ေခၚေရ ... ။
အရာလူတိကေလ့
တေယာက္တမ်ဳိး
အမ်ဳိးမ်ဳိး
အဖုံဖုံ ေခၚကတ္သိေရ ... ။
ယင္းေခၚသံတိၾကားမွာေယ
ကဗ်ာတပုဒ္
ကိုယ္လက္အဂၤါစုံလို႔
ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္
အငြိပ်ံရသေျမာက္နီလီယင့္ ... ။
ျဖစ္ခ်င္စြာတိခမာ
ျဖစ္သင့္စြာတိပါးမွာ
အခါခါ လိုင္စင္းခံရေကေလ့
သတၱဝါတခု
ကံတခုဆိုခါ
ကိုယ့္သံေဝဂတရားနန္႔ ကိုယ္
အရာရာ ေျပာင့္ေျပာင့္သားသားပါရာလို႔
... ။ ။
ခိုင္ထြီး
No comments:
Post a Comment