Wednesday, 10 June 2015

သုံးဖက္ျမင္ ညည့္

ေခတ္ကဗ်ာကို
ကာရန္သတ္ပနာ
အလကၤာျမစ္နားခတ္မွာ
ညည့္ကဗ်ာစပ္ယင္း
ေဘာ္ဒါအေပါင္းတသင္းရို႕
အစင္းအေၾကာင္းနိဒါန္းသီက်ဴး
နိဂံုးမွာ ျမဴးခေရ ၾကယ္စုံညည့္ပေယ ... ။

အမွားဆိုစြာ
လူ႔ဘဝကို နာမည္အလွပေခ်တခုပီးထားျခင္း
ေသာက္ေဖာ္စားဖက္ညဇာဖက္မွာ
ၾကည့္ျမင္တိုင္မွတ္စုကို
ဥတုကဗ်ာဖြဲ႕ျဖစ္ခပ်ာ ... ။

သူေလ့ေသာက္ ငါေလ့ေသာက္
စိတ္တိေမွာက္လို႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ျခင္း
တန္ဖိုးခ်င္းတူေရညည့္
ေကာင္းကင္က ၾကယ္တိ
ငါရို႕ကို ဦးညြတ္ပါ ... ။

ေလးဆယ့္ငါးမိနိ(ထ)ဆိုစြာ
ညည့္တညည့္စာ အတြက္
ဘယ္ဖက္ပါးတျခမ္းဆိုပါဖိ
ဒႆဂီရိမပါေကေလ့
ေဒဇာတ္လမ္းမွာ
ငါရို႕ယႈံးခစြာေတာ့ အမွန္ပါေယ
ေဖသာမဟုတ္ သီြးသားမဟုတ္ပါႏွန္း
နာႏိုက rubyတလိပ္ကို
မီးခိုးတိအူထြက္ေအာင္ေသာက္ယင္း
ဓါတ္တိုင္မွီလို႔ေစာင့္နီလီေရ
ခိုင္ထြီးတေယာက္
အာသာဆႏၵ မျပည့္ဝလို႔
လမ္းေလွ်ာက္ယင္း ထပ္ေလွ်ာက္
ေပ်ာက္လားခေရ ေဖသာေသာင္းသံုးေထာင္ 
ဒါေဒါင္ပီးလိုက္ရေရဆိုဝါ
ဇာသူကို ပီးလိုက္ရေရမွန္းေတာ့ မသိပါေလး
ေထာၾကည့္စမ္ (ၾကည့္စမ္)
ခိုင္နီတေယာက္ ေလးဂြင္ေမွာက္လို႔
ဆိုက္ကားသည္တေယာက္ေစတနာနန္႔
ငါးေသာင္းတန္အက်ႌေၾကာက္လို႔ 
အန္ဖတ္ဆို႔ယင္း အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ခါ
သုံးဖက္ျမင္ထားေရညည့္
ရင္ခုန္သံတိနန္႔ မိုးေၾကာင္ေတာင္လင္းလားခယင့္ ... ။

ခိုင္နီဦး၊ ခိုင္ထြီး၊ နာႏို{Aryan}     

(6/5/2015)

No comments:

Post a Comment