မ်ဳိခ်ျခင္း

သူခိုးကို ဓါးရိုးပီးခေရအက်ဳိး   

ေျပာင္ညီးေရနန္း လမ္းေတာင္မရလိုက္
တန္းခါးကို အသာေခ်ပိတ္
'က်ိတ္'ခနဲပင္ မ်ဳိခ်ပစ္လိုက္ယင့္...

စိုင္းတင္ နန္႔ ဒလက္
နက္ျဖန္ခါ...သန္ဖက္ခါ...ဖီးနိခါ...
အိပ္နခီတခ်က္ေခ်...

ေထာ! ထိုမာ...ထိုမာ!
ျမည္သံၾကားကတ္ယာလား
အရာေလ့ အဝီမစိကတ္သိလတ္
ခ်ငြိကိုေတာင္ လတ္ျပဳနီရေရေဒ...

ယာ! ၾကည့္ဇမ္...လူရို ႔!
ေျပာလို႔ေတာင္မဆုံးလိုက္ကာ
ရိုးေတာင္သွ်င္၊ ကစၦပျမစ္သွ်င္နန္႔
သက္သီတိ အားလုံးသူအျမင္ပါေဒ
အိမ္ၿခံထဲက လက္ယက္တြင္း
လွ်ာထထက္နန္႔လိပ္ပနာ
အာေခါင္တြင္းကို မ်ဳိသြင္းပစ္ယာ
အိုးဘာေလး! အိုးဘာေလး!
ကမၻာ့အံ့ဖြယ္မ်က္လွည့္တိ ငိုက်ပါဖို႔ေထာ...

အရာေလ့ မ်က္စိမ်က္ဆန္ျပဴးပနာ
ထန္းေတာထဲက 'ဝါ'ႀကီးလင္မယား
ေမွာ္အတတ္ပညာ ကၽြမ္းက်င္ေရလို႔
ကမၻာသိေယာင္ တေၾကာ္ေၾကာ္အာ္
ႀကိဳး'လိမ္'မုန္႔ေက်ာ္ကို အေခ်ာင္းလိုက္
လွ်ာမထိအာမထိ မ်ဳိျပရုံမကသိ
လက္ညိွဳးတေငါက္ေငါက္နန္႔
ထန္းေတာမာ အလွဆင္ဖို႔ရေယာင္
ေက်ာက္ေတာင္ကိုပါ မ်ဳိျပဖို႔ပ်င္နီပါယာေထာ!
မ်က္ေတာင္လုံးဝမခတ္ကတ္ပါေက့
ၾကည့္ထားကတ္ပါ! ၾကည့္ထားကတ္ပါ!

ဥကၠာမင္း

ျမန္မာ့ရြတ္လပ္ရီး အဖိုးသွ်င္

 ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ နယ္ခ်ဲ ႔ကၽြန္ျဖစ္
ကိုလိုနီေအာက္၊ ဖျပားေမွာက္ခ်ိန္
မေၾကာက္တရား၊ ဇြဲမာန္အားနန္႔
လက္ကိုမေျမွာက္၊ တက္သီးေခါက္ပ်ာ
 ႏိုင္ငံတရား၊ မိန္႔ၾကားအားမြီး
ဖမ္းေလ့မေၾကာက္၊ ဒူးမေထာက္ဘဲ
အာဇာနီပီ၊ အလီလီေဟာ
"ေဝး...ခရတ္ေဒါက္၊ ဂတ္ေတာက္"လို႔
ရဲဝ့ံျပတ္သား၊ ႏွင္ထုတ္လားခ
အာဂေယာက္်ား၊ ရခိုင္သား။

အစိုးရကို၊ ဆိုးေကာင္းကိုေျပာ
 ေၾကာက္မြီးႏႈတ္ပစ္၊ မ်ဳိးကိုခ်စ္ဖို႔
မ်က္စိကိုဖြင့္၊ နားကိုစြင့္ပ်ာ
ညီညီညြတ္ညြတ္၊ ေတာ္လွန္ကတ္မွ
ကၽြန္ဆိုးဘဝ၊ ရြတ္ေျမာက္ရဖို႔
"ေၾကာက္နီေကျပန္၊ ရဲေကႀကံ"လို႔
အသွ်င့္စကား၊ ၾကားသူအားရ
အမ်ဳိးသားရီး၊ ႏိုင္ငံရီးတြက္
ပႏၷက္ကိုခ်၊ အလင္းျပပ်ာ
မ႑ိဳင္ထူခ၊ သွ်င္ဥတၱမ
အာဂေယာက္်ား၊ ရခိုင္သား။

ဆယ္မ်ဳိးဘာသာ၊ တတ္ကၽြမ္းကာျဖင့္
ကမၻာတခြင္၊ ၿပိဳင္စံတြင္ခ
အာသွ်တဝန္း၊ အေမွာင္လမ္းမာ
က်ားလ်ားေတာ္လွန္၊ အာဂမွန္မွန္
မီးရွဴးတန္ေဆာင္၊ နီဝန္းေျပာင္ပိုင္
မိမိႏိုင္ငံ၊ ကၽြန္မခံစိတ္
သပိတ္လြယ္ရံ၊ အလွဴခံကာ
မီးေမာင္းထိုးျပ၊ အလင္းမက
စာနာစိတ္ဝင္၊ လူသားစင္ရို ႔
ရင္ထဲႏွလုံး၊ အနက္ဆုံးမာ
အသွ်င့္ေက်းဇူး၊ ျမင့္မိုရ္ဦးကို
 ျမတ္ႏုိးဂုဏ္ယူ၊ အတုယူလို႔
ဂုထက္ထိတိုင္၊ မမိႏိႈင္ေယာင္
သခင္စိတ္ဓါတ္၊ တံဆိပ္ခတ္ခ
အာဂေယာက္်ား၊ ရခိုင္သား။

ဥကၠာမင္း

ဆီးျဖစ္ဝါးျဖစ္ သပိတ္မာလက္တဆစ္

                  အကၽြန္႔ဆရာတေယာက္ တရက္နိက ရယ္စရာ ျဖစ္ရပ္မွန္ေခ်ကို ေျပာျပဖူးပါေရ။ ယင္းစြာကို မွတ္မိသေလာက္ မွ်၀ီပီးပါေမ။ အျပဳသေဘာနန္ ့ ရယ္စရာအျဖစ္ပါလို ့ မရီးခင္ ေတာင္းပန္ပါရစီ။      တလင္ဂုနီနိတိုင္း ဆရာေရ အကၽြန္ရို ႔ပါးသို႔ အိဂၤလိ(သွ်)ဘာသာစကား ပညာဒါနျပဖို႔ လာပါေရ။ အကၽြန္ရို႕က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမာ လားၿပီးေက သင္ယူကတ္ေတအတြက္နန္ ့ ယင္းမာ ေမာင္သွ်င္၊ ပဥၥင္းေခ်တိ မ်ားကာ။ ၿပီးေက ကေလေခ်၊ ကလိေမေခ်တိနန္႔ ရေရာင္းသတ္ႀကီးသတ္ပနာ ေကာင္းေကာင္းေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းခေရ အတိတ္ကနီရာေခ်တခုပါ။ ဂုေတာ့ခါ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ရြင့္ပါးေပ်ာက္ကြယ္လားလို႔ရာ ဟိလီပါဖို႔ ထင္ေရ။ ဆရာက တပည့္ေခ်တိနန္႔ ေကာင္းနပ္လိုက္သြန္းလိုက္ပါ။ တရက္နိခါ ဇာစိတ္ေပါက္ပါေလမသိ ေမာင္သွ်င္၊ ပဥၥင္းေခ်ရို ႔ ဆရာတခုေျပာျပခ်င္ေရ။ နားေထာင္ကတ္ဖို႔လားလို႔ မီးပါေရ။ ေယခါ အားလုံးသူက ၿပိဳင္တူ ေျပာလိုက္ပါေရ။ "နားေထာင္ပါဖို႔။" ဆရာက စလို ့ေျပာပါေရ။ ငါရို ႔အိမ္နားက အရက္ဆိုင္က ေမာင္သွ်င္ႀကီးတပါး ညဇာဖက္တိုင္ေက ထြက္လွာစြာ ၂ ရက္၊ ၃ရက္ ဆက္တိုက္တြိပါေရလတ္။ ေနာက္တရက္နိခါ ဆရာက ေဒေမာင္သွ်င္ႀကီးတပါး ဇာတိလားလုပ္ေလလို႔ လားၿပီးေက တိုက္ရိုက္မီးပါေရလတ္။ "ေမာင္သွ်င္ႀကီး... ေမာင္သွ်င္ႀကီး... ေဒအရက္ဆိုင္ကို ဇာလားလုပ္ပါေလး။" ေယခါ ယင္းေမာင္သွ်င္ႀကီးက ခ်က္ခ်င္း စကားအလ်င္အလ်င္ ေျပာၿပီးေက ၿဖီပါေရလတ္။ "ဒကာ ဆီးျဖစ္၀ါးျဖစ္ သပိတ္မာ လက္တဆစ္ေခ်ေလာက္ လာေသာက္စြာရာ...။" 

*မွတ္ခ်က္။ ။ ယင္းေမာင္သွ်င္ႀကီးက စိတ္မမွန္လို႔ပါရာ။*

ဥကၠာမင္း

ဆႏၵတခုဧ့ မာတိကာ

ကမၻာရြာထဲကလူမ်ားတကာရို ႔
ေခတ္ကာလနန္႔ အညီလား
ညွိလို႔ရေရအားကို အသုံးခ်
ကႏၱာရမာ ရီမယွားယာလတ္
ႏြီ၊ မိုး၊ ေဆာင္းရို ႔ကိုေတာင္
ေျပာင္းျပန္သတ္ ရွားနီကတ္ယာ
အရာ စၾကာဝဠာျပတ္လုံးကို
တျပင္သန္းေလာက္ရာဆိုယင့္။

ေတာင္ေၾကာင္းလားတိမာကာ
လက္ညွိဳး၊ လက္ဝါး တကားကား
တေယာသံရို ႔ အျပန္အလွန္အားျပ
စည္း၊ ဝါး အခ်က္က်က်နန္႔
ဂႏၳဝင္စာသားအပိုင္းအစကို
"အရုဏ္ဦး"မာ ဆိုၾကည့္ခ်င္လို႔
ထိုနား..... ေဒနား.....
ၿခံဳၾကားမက်န္ေအာင္
ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနန္႔ မရိုးတမ္း
စမ္းယမ္းပစ္ေက တြိဖို႔လားဂု။

ဇာသူရို ႔ ဇာေလာက္ေျပာင္းေျပာင္း
ေဟာင္းေလာင္းႏွလုံးသားတိ ကခုန္ေပ်ာ္ပါး
လမ္းသလားလို႔ ေကာင္းနီတုန္းသိ
လမ္းမရေရ အဆုံးသတ္မာေတာ့
ဘဝတခုဧ့နီဝင္ခ်ိန္ရို ႔ နိဂုံးမခ်ဳပ္ခင္
ဂႏၳဝင္ဟန္၊ ဂႏၳဝင္မာန္အျပည့္နန္႔
ေတာ္ဝင္ေရ အဖိုး၊ အဖီးရို ႔သြီးတိကို
ၿပိဳင္တူ ၿဗီးပနာသန္းျမင္လားစီႏိႈင္ေရ
နက္ျဖန္ခါတိအတြက္ အားျဖစ္ဖို႔
တညီတညာတည္း ရြတ္ဆိုႏိႈင္ဖို႔
ဂႏၳဝင္ဟန္ မဟုတ္ခေကေတာင္
သာမန္ကဗ်ာေခ်တပုဒ္ပင္ျဖစ္ျဖစ္
ကဗ်ာမဆန္ေရ ေဒလက္နန္႔
ကာရန္ေတာ့ ညွိၾကည့္ခခ်င္သိေရ။

ဥကၠာမင္း

"ခြင့္"

အခ်စ္ဆုံးေခ်... အကိုက
အျပစ္အဖုံးခံ အယႈံးႏြံမာ
ကြ်ံက်ေရ အမုန္းဒဏ္သင့္
ရြင့္ျပာသတ္ေခ်ပါရာ
ေယရာေလ့...
မင္းကမၻာအျပင္က
လွီကားစင္မာျဖစ္ျဖစ္
'အခ်စ္'ကို ဂႏၳဝင္ဆန္ေရ
အလြမ္းအေဆြးသံစဥ္ၾကား
ႏွလုံးသားလီဟာျပင္ထဲမာ
ရြင့္မ်ဳိးခြင့္ေတာ့ ပီးသနားပါ။

ေအာ္... ဘဝက
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဖို႔ ေဝါဟာရရွာမရ
အဘာကြယ္ေပ်ာက္လားေရ
အမင္ထားဝံ့ခ ေသာကျမစ္မာ
ျဖားဆန္စီးဆင္းေရ ေလာကဓံကို
အံႀကိတ္ပနာ ဒုကၡခံနီရေရ
ကႏၱာရထဲက အညၾတေခ်ပါရာ
ေဒၾကားထဲမာ...
အမင္ မျမင္ခ်င္
အမင္ မၾကားခ်င္
အမင္ ႏႈန္းမေျပာခ်င္ေရ
ေဒသားအဆိုးေခ်ကို
မ်ဳိးေကာင္းစၾကာဝဠာအျပင္က
ငရဲသားတီဘဝနန္႔ျဖစ္ျဖစ္
ေမာ္ဒန္ေခတ္မာ ဂႏၳဝင္အေျမာက္ဆုံး
ရကၡဝဏၰ တီးလုံးကို
ႏွလုံးသားနန္႔ ေထာက္,မ
မ်ဳိးဆက္တိ ၾကားခစီခ်င္လို႔
အၿပံဳးမပ်က္ေတ ဆႏၵကိုေတာ့
ဒါနျပဳခြင့္ပီးဖို႔ ေလွ်ာက္ထားအပ္ပါေရ။

ဥကၠာမင္း