ဘဲငါးရာ အလြမ္း

ဆယ့္ႏွစ္လရာသီရို႕
ဇာႏွစ္လီပင္ ေျပာင္းေျပာင္း...
မမိေကာင္းေလာက္ေတ  
 ေဒဘဲငါးရာ ခရီးတေၾကာင္း 
 ေဟာင္းေလာင္းရင္မာ...
မေဟာင္းႏိႈင္
မေႏွာင္းႏိႈင္
မေျပာင္းႏိႈင္သိကာ။

မိုးလရာသီကုန္ေျပာင္း 
 ေဆာင္းသဇင္အႀကိဳကာလ
ခ်မ္းအီးဝင္စ တန္းေဆာင္ပုန္းလ
တႏွစ္တခါက်င္းပ ေဒပြဲရက္မာ
မိဖ ဆရာ ဆြီမ်ဳိးအေပါင္းသင္းစုံလင္ 
 ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူး ဘုရားဖူးလားယင္း
လိပ္ဥတူးလူတူး သုတခူးသူခူးလို႔
ဇာတ္ဆိုင္းသံ တဒုန္းဒုန္းၾကားမာ
လီၿပီေခ်က တျမဴးျမဴးထ 
 ႏွင္းငိြျမဴေခ်က တျဖဴးျဖဴးက်
အလွတရားအေပါင္းရို႕နန္႔
ဆီးေပါင္းစပ္ကတ္စြာက 
 ေဒလျပည့္ညည့္ရာမလား။ 

 ေဒရာသီ ေဒနိေဒရက္ 
 ေဒညည့္ကို ေရာက္လီတိုင္း 
 ေတာင္ကလပ္ဧ့ ထူးျခားဆြဲအားေၾကာင့္လား
ဘဲငါးရာဆီးစြမ္းက ပိုထက္လို႔ရာလား
"ပုဏၰားႏြားေရာင္း လတေပါင္းေရာက္ေက
ဗုဒၶကိုယ္ပြား မဟာမုနိဘုရားမာ
ကတိသစၥာတည္ ေတာင္းဆုျပဳကတ္ေမ" ဆိုေရ 
 ႏႈတ္ခ်ဳိဖ်ားက စကားသံေခ်ကို
တမ္းတသက္သက္
အလြမ္းရက္ဆက္ဖို႔အတြက္
အလြမ္းဘြဲ႕လက္ေဆာင္ ဆက္သခံရစြာရာမလား။

မိုးထအရုဏ္တက္ ေတာင္ထိပ္ထက္က
က်ီးငွက္သာလိကာသံရို႕ တၿမိဳင္ၿမိဳင္
ငြီႏွင္းျမဴေခ်ရို႕ ၿပိဳင္ပနာဆိုင္း
မိုးရိပ္မိုးသား အထပ္ထပ္ဝိုင္း
ခိုင္းႏႈိင္းစရာယွားေရ ရိြလ်ားမႈေခ်တိကို
ရင္သတ္ရွဳမဝေယာင္ ခံစားနီယင္း
နားထဲမာ သံမႈိစြဲေရပိုင္ ၾကားလိုက္ရစြာက
"ဘဲငါးရာ ေတာင္ထိပ္က
လူးက်ပိုင္ရာ ခံစားရပါေရ" ဆိုေရ
ဂႏၳဝင္ေတးသြားတစက္ပင္ျဖစ္ေတ။

ခိုင္ထြီး