ခံႏိႈင္ပါရမီ
ေအာ္! ... ခံရေပါင္း
ေထာင္ေသာင္းမက
သိန္း,သန္းခ်ီလားေကေတာင္
ေပါင္းဖက္ခံခ်င္ေရစိတ္
အတိတ္ကိုအတုယူ
ဇာပညာဂုဏ္နန္႔ေလ့မဆိုႏိႈင္
ကၽြန္းဇမၺဴမာ ငါႏိုင္ေရလို႔
အလံထူခ်င္ေရဘဝင္
အထက္လီတငင္ငင္ယွဴ
မ်က္လုံးကျပဴးၿပဲျပဴးၿပဲပ်င္ပနာ
ခြီးအမူအယာကို အသျပာမွတ္
ကမၻာျပတ္ကိုအသေရေဆာင္
ငါလို႔ လက္မေထာင္ခ်င္ေရအထာနန္႔
ဖ်ာကာပနာ မ်က္လွည့္ျပမွန္းေလ့သိ
မ်က္လွည့္ဆရာ ရွိကိုအဆြဲမ်ားလို႔
အျမင္အာရုံမြဲ လမ္းလြဲလားေက
အင္! ... အရာေလ့တေခါက္
ကၽြတ္ခနဲဆိုေက ေကာင္းဖို႔သိလားေယ
အိုး! ... ရြာသူရြာသားရို ႔............။
ေအာ္ေျပာလို႔ေတာင္မဆုံးလိုက္...
တနီသတ္ခ်ီးကို ရမႊီးမွတ္ပနာနမ္း
ႏွာေခါင္းမြန္းေရ အရသာကို
စၾကာဠာမာ အေကာင္းဆုံးလို႔မႊမ္း
အူး!!!
ဟုတ္ေတဝွက္!!!
ခံႏိႈင္ရည္ဟိေရေထာ.................။
ခိုင္ထြီး
No comments:
Post a Comment