Wednesday, 18 December 2013

ခ်ျဗန္းထိုး....."မိုး"

မိုးညင္းေခ် ေျဖာက္စိေျဖာက္စိ က်ခါထိကပင္
တေတာင္ေလာက္နက္ေတ က်ဳတ္တိကိုေက်ာ္နင္း
မရနန္႔အရ ဇြဲ၊ လုံ႔လ၊ ဝီရိယတိ အရင္းတည္
သမုဒယ ခရီးရွည္ ႏွစ္ပင္လိမ္ အတြယ္တာ ႀကိဳးတမွ်င္
ေနာင္းေနာင္းနားနား မျပဳတ္ထြက္ေအာင္ ခ်ဳိင္ထားပစ္ခ
အၾကင္နာေခ်ာင္း တဖက္က ကမ္းတိုင္ေခ်နန္႔
ရက္၊ လ၊ ႏွစ္တိ ရြီတြက္မရေအာင္ ကြာဝီးနီေရ
မႈန္ဝါးဝါး ပင္လယ္ျပင္ တနီရာမာ လုံးခ်င္းတည္း
ယုံၾကည္ခ်က္နန္႔ ဆႏၵတိကို အေဖာ္ျပဳ
ကမ္း၊ လမ္းမျမင္ ရိုင္ဖီရိုင္ဖတ္ ေလွာ္ခတ္
သီခ်ာမႈဟိေရ အနာဂတ္ရို ႔ ျပတ္လပ္
ေမတၱာတရားအေပါင္း ဇာေလာက္ပင္ငတ္
မြတ္လို႔အခါတရာ သီခ်င္ေက သီလီပတ္စီ
ငါ့လက္ထဲမာ ဆုတ္ကိုင္ထားေရ တက္ရွင္
မရြတ္က်သရြိ... တရြိရြိ... တဆတ္ဆတ္
လႈိင္းလီသတ္စြာတိကို မိေမာသီသတ္ခံ
အဆက္မျပတ္ ေလွာ္ခတ္နီတုန္းကာလ
မိုးဦးက်မာ လူတိ အခ်စ္အညာရီေပါက္ခ်ိန္
ငါကေတာ့ ပက္လက္မ်ဳိးနီေရ ေလာင္းေခ်ထက္မာ
မြန္းက်ပ္မႈတိနန္႔ ေသာကေသာင္ထြန္းနီတုန္းသိ
ပါးစက ဆားမရရီမရ ျပတ္စိျပတ္စိ ျမည္ပနာ
ရြာလွာတတ္ေတ အၿငိဳးႀကီးေရ မာနလြန္မိုး
ခ်ျဗန္းထိုးပနာ အရာတေခါက္ခ်က္ မရြာလိုက္ပါေက့လို႔
ဆုေတာင္းလိုက္ပါယင့္................."မိုး"...................။
ခိုင္ထြီး
"ေအာက္ျမစ္" နန္႔ "ၾဟ"အသုံးအႏႈန္းရို႕ကို တို႔ၾကည့္ျခင္း

ရခိုင္ဆိုစြာ ထိုးအယင့္အယင္ကပင္ ကိုယ့္ထီး ကိုယ့္နန္း ကိုယ့္ၾကငွန္း ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈတိနန္႔ တင့္တင့္တယ္တယ္ နီထိုင္ခကတ္ေတ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးျဖစ္ေတအတြက္နန္႔ စာပီမ႑ိဳင္ႀကီးေလ့ ထြန္းလင္းေတာက္ေျပာင္ပနာ ၾကက္သေရျဖာ ဝီဆာဖူးခလီပါေရ။

ဘာသာစကားဆိုစြာ ရြိလ်ားတတ္ေတသေဘာဟိေၾကာင္းကို အကၽြန္ရို ႔ဧ့ ေခတ္ႀကီး ေလးေခတ္က အကၡရာစာပီတိေျပာင္းလဲလွာစြာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သိဟိႏႈိင္ပါေရ။ ေဒပိုင္ရြိလ်ားေျပာင္းလဲလွာတတ္စြာကို အၾကမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္မ်ဳိးကြဲကြဲျပားျပား ျမင္ရပါေရ။ "ေလာင္းရိပ္ေအာက္ကေျပာင္းလဲျခင္း"နန္႔ "ေစတနာႀကီးစြာေျပာင္းလဲျခင္း"ရို ႔ ျဖစ္ကတ္ပါေရ။


 ေလာင္းရိပ္ေအာက္ကေျပာင္းလဲျခင္းဆိုစြာ ကၽြန္ျဖစ္နီေရ လူမ်ဳိးတမ်ဳိးအတြက္ ေလာင္းရိပ္ဆိုေရေဝါဟာရကို မြီးခါထိကပင္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္တတ္ၿပီးသားျဖစ္လိေမလို႔ ယုံၾကည္မိပါေရ။ ဇာေလာက္ပင္ အယင္ကလူႀကီးသူမရုိ ႔ေျပာေျပာ၊ ေက်ာက္စာ ပီစာတိမာပါ အထင္အရွားဟိလီပတ္စီ။ ဝေခ်တန္းကပင္ တကၠသိုလ္ဝင္တန္းအထိ ရိုးျခားေလာင္းရိပ္မိေတာင္မကသိ တကၠသိုလ္ ေကာလိပ္ရို ႔ကို ေရာက္ေတခါ ပိုဆိုးလွာလတ္ပါေရ။ ဇာတြက္ေလးဆိုခါ အမ်ဳိးသားရီးစိတ္ဟိေရ ဆရာ၊ ဆရာမ တေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စေလာက္ကလြဲေက လွ်ာဖ်ားသံေခ်နန္႔ ဆြဲပနာ ႏႊဲနီကတ္စြာက ၾကားရသူနားမာ သာယာအီးၿငိမ့္လွပါေရ။ ေဒလမ္းေၾကာင္းတိစြာ အားလုံးသူျမင္တြိႏိႈင္ေရ "ေလာင္းရိပ္ေအာက္ကေျပာင္းလဲျခင္းတိ"ကို ဖန္တီးယူပနာ ဝင္လွာမစဲတသဲသဲျဖစ္ေယာင္ အဓိကလုပ္ေဆာင္ပီးနီေရ တရားဝင္နီရာတိရာ ဆိုခ်င္ပါေရ။ ဥပမာ- "ရွ"(ရ+ဟ) အလ်င္ေျပာဆိုေရခါ ရွ(ရဟ)အသံထြက္ပါေရ။ ေဒ ရွ ကို ယွ-လို႔အသံထြက္နန္႔ သင္ျပကတ္ပါေရ။ ေယခါ ရွိခိုးကို ယွိခိုး၊ အရွိကို အယွိ ေဒပိုင္ျဖစ္လွာပါေရ။ အရာ "ဟိ"-ကိုေလ့ "ရွိ" နန္႔စာလုံးေပါင္းပနာ "ယွိ"လို႔ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ေျပာဆိုရီးသားသုံးႏႈန္းလွာကတ္ပါေရ။ ကမၻာေလာက္အံ့ဖို႔ေကာင္းစြာတခုက စစ္ေတြက "၂၀၁၃-ဆန္ျပႆနာနိ"ေအာက္မိဖြယ္ ကဗ်ာရြတ္ဖတ္ပြဲမာ ဝါရင့္နာမည္ႀကီး ကဗ်ာဆရာတိေတာင္ "ဟိ နန္႔ ရွိ"ကို ေဝးသတ္ပနာ "ယွိေရ၊ ယွိခိုး၊ အယွိ"လို႔ ရြတ္ဖတ္လားခကတ္စြာ နားထဲမာ "မာမာေအး"ေတးျခင္းကို နားေထာင္ပစ္ရေရပိုင္ သာယာၿငိမ့္ေညာင္းလားစီပါေရ။ ေဒေလာက္ဆိုေက ဇာေလာက္ထိ ယင္းတရားဝင္ ဝင္ေပါက္က ဝင္ေရာက္နီယာေလးဆိုစြာကို ရိပ္မိကတ္ပါလိေမ။ ေဒပထမတခ်က္ကို ေဒမာတန္႔လိုက္ပါေမဖိ။

ဒုတိယတခ်က္က အကၽြန္အဓိက တို႔ၾကည့္ခ်င္ေရ "ေစတနာႀကီးစြာေျပာင္းလဲျခင္း"ျဖစ္ပါေရ။ ေစတနာႀကီးစြာေျပာင္းလဲျခင္းမာေတာင္ ရခိုင္တိပါးစက မခ်ေလာက္ေယာင္ ေခတ္စားေရ "ရီးမွန္၊ ဖတ္မွန္ကို အနီးစပ္ဆုံး အေထာက္အကူျပဳျခင္း" နန္႔ "ေစတနာက ေဝဒနာျဖစ္ရျခင္း"ဆိုၿပီးေက ႏွစ္ပိုင္းကြဲလားပါသိေရ။

ပထမတပိုင္းမာ "ရွ"ကို "သွ်၊ ယွ" ဥပမာ- သွ်င္ျပဳ၊ ယွင္းလင္း ဆိုၿပီးေက ရခိုင္ရို ႔ေျပာဆိုနီကတ္ေတစကားသံနန္႔ ထပ္တူယူလိုက္လို႔ စိသားကိုက္က်လားပါေရ။ ေယေက ရခိုင္ဘာသာစကား "ရီးမွန္၊ ဖတ္မွန္" ျဖစ္လားလာလို႔ မီးခ်င္ေရလူတိ ဟိေကာင္းဟိႏိႈင္ပါေရ။ အေျပာ နန္႔ အရီး ထပ္တူက်ေရ ဘာသာစကားက ကမၻာယွားပါရာ။ ေယေကေလ့ ရ-သံကို ပီပီသသထြက္သင့္ေၾကာင္း သက္သီျပလိုက္စြာျဖစ္ၿပီးေက "ရီးမွန္၊ ဖတ္မွန္"နန္႔ေလ့ အနီးစပ္ဆုံးျဖစ္လားေယာင္ အင္အားျဖည့္ပီးလိုက္စြာ ျဖစ္ေတလို႔ဆိုေက မမွားေလာက္ပါ။  

 ေနာက္တပိုင္းက "ရီးမွန္၊ ဖတ္မွန္"ကို ေကာင္းႏွစ္သက္ကတ္ေတ ရခိုင္တခ်ဳိ ႔စြာ "နီ-ကို နိန္၊ နိ-ကို နိန္႔၊ စြာ-ကို ေစာ္၊ မိ-ကို မိန္႔၊ သိ-ကို သိမ့္၊ လိ-ကို လိမ့္" ေဒပိုင္ရီးလွာကတ္ပါေရ။ ေယေက အားလုံးကို အသံထြက္ေတအႏႈန္း လိုက္ေပါင္းနီကတ္လာ။ ယင္းပိုင္ေလ့ မဟုတ္ျပန္ပါ။ မျဖစ္သင့္စြာတိကို အဓမၼပ်င္ထားကတ္ၿပီးေက ပ်င္သင့္စြာတိျဖစ္ေတ "အသွ်င္၊ သွ်င္ျပဳ၊ ေယွာင္ယွား၊ ယွားပါး" အစဟိေရ "sha"သံထြက္ေတစကားလုံးတိကိုက်ခါ မေျပာင္းဘဲ "အရွင္၊ ရွင္ျပဳ၊ ေရွာင္ရွား၊ ရွားပါး" ဆိုၿပီးေက ဗမာေနာက္ကလိုက္ပနာ ရွ-ဆိုေက "sha" အသံရာထြက္ေတလို႔ ထင္ျမင္ထားကတ္ပုံေပါက္ပါေရ။ ရခိုင္ရို ႔က ရသံကို ႏိုင္နင္းေရ လူမ်ဳိးျဖစ္ေတအတြက္ ရွ-ကို "rha"သံရာထြက္ပါေရ။ ၿပီးေက အဓိပၸါယ္တိကေလ့ အားလုံးကရားငါးပါး ျဖစ္လားတတ္ေတ မဟုတ္ပါလား။ အလွပလွ အနာတျခား ဆီးတျခားလုပ္ရပ္ပါ။ ေဒပိုင္မျဖစ္သင့္စြာတိကို ျမင္ရဖန္မ်ားလွာလို႔ ထင္ပါေရ။ ဆရာသန္႔ဝဏၰခိုင္က "အ့ိ-သရ ကိစၥ ယွင္းလင္းခ်က္" ဆိုပနာ ေဆာင္းပါးတပုဒ္နန္႔ "နိ၊ မိ၊ သိ"(အိ-သရ)ကို "နိန္႔၊ မိန္႔၊ သိန္႔"(အိန္႔-သရသံ)ထြက္ေတအႏႈန္းရီးစြာကို ကာကြယ္ေရအနီနန္႔ အိန္႔-သရသံထြက္ေတ "နိ၊ မိ၊ သိ"ရို ႔ကို ေအာက္ျမစ္ေပါင္းထည့္ပနာ "နိ႔၊ မိ့၊ သိ့" ရီးသင့္ေရလို႔ တင္ျပခလီပါေရ။ ေဒတင္ျပခ်က္ေရ "နိန္႔၊ မိန္႔၊ သိမ့္"လို႔ သုံးနီကတ္စြာကို မသုံးသင့္ေၾကာင့္ ေထာက္ျပတားဆီးရာေလ့ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ေတ ေကာင္းမြန္ေရ ေျပာင္းလဲျခင္းဆိုၿပီးေက အကၽြန္ေလ့ တညီတညြတ္တည္း လိုက္လို႔သုံးနီခလီပါေရ။ ယင္းပိုင္ယင္းပိုင္နန္႔ အရာလိုက္သုံးလွာကတ္ေတလူတိေလ့ တဆတ္ဆတ္ မ်ားလွာလတ္ပါေရ။ ေဒစြာေရ ညီညြတ္ျခင္းသေဘာေဆာင္ေရ လကၡဏာေကာင္းတရပ္ပါ။ ေယေကေလ့ အမ်ားစုက ခြဲျခားသုံးႏႈန္းဖို႔မတတ္ကတ္စြာကို နိစဥ္နိတိုင္း ျမင္တြိလွာရပါေရ။ ဇာတြက္ ေဒပိုင္ျဖစ္လွာရေလဆိုေက သူရို ႔က (ေန႔၊ ေမ့၊ ေမြ ႔၊ ေတြ ႔၊ ေရြ ႔၊ ေသြ ႔၊ ေကြ ႔) စေရစကားလုံးတိကို (နိ႔၊ မိ့၊ မိြ ႔၊ တြိ ႔၊ ရြိ ႔၊ သြိ ႔၊ ကြိ ႔) အျဖစ္ ဗမာေဝါဟာရတိကို တိုက္ရိုက္ရခိုင္မူျပဳထားေရလို႔ ယူဆထားကတ္ပုံရပါေရ။ ျခြင္းခ်က္အနီနန္႔ "တြိ၊ ရြိ၊ သြိ၊ ကြိ"ရို ႔စြာ အိန္႔-သရသံမထြက္ဘဲ အိ-သရသံရာထြက္ေတ စကားလုံးတိ ျဖစ္ကတ္ပါေရ။ ထိုဆရာတင္ျပခေရပိုင္ "နိ႔၊ မိ့၊ သိ့"ရို ႔ကို သူ႔နီရာနန္႔သူ ကြဲကြဲျပားျပား ခြဲျခားသုံးစားတတ္ကတ္ေက လွပခန္းနားေရလို႔ ဆိုလို႔ရပါေရ။ ေယေကေလ့ အရာေလ့မကန္ ေအာက္ျမစ္တိကို အလကားရေရဆိုတိုင္း တြိတိုင္းျမင္တိုင္းစြာတိမာ ထည့္လွာကတ္ပါေရ။ "မြိ-ကို မြိ ႔၊ ငြိ-ကို ငြိ ႔၊ ဟိ-ကို ဟိ့၊ လိ-ကို လိ့၊ ၿမိ-ကို ၿမိ ႔"ရို ႔အျပင္ သိ(know)-အိသရအသံကိုပါ "သိ့"ဆိုၿပီးေက အထူးထူး ပ်င္လွာကတ္ပါေရ။ ေယေက ရွိေနာက္ညီေယာင္ အိန္႔သရသံထြက္ေတ စကားလုံးတိအားလုံးမာ ေအာက္ျမစ္ထည့္ဖို႔ ၾကည့္ျပန္ေကေလ့ မျဖစ္ႏိႈင္ပါ။ ဥပမာ- "မိခင္၊ မဟာမုနိ၊ အရအမိ"ရို ႔ကိုေလ့ "မိ့ခင္၊ မဟာမုနိ႔၊ အရအမိ့" လုပ္ပစ္ရဖို႔ ျဖစ္လားပါေရ။ ယင္းတြက္နန္႔ ေဒ "နိ၊ မိ၊ မြိ၊ သိ၊ ငိြ၊ ၿမိ၊ ဟိ၊ လိ" အစဟိေရ စကားလုံးတိကို "နိန္႔၊ မိန္႔၊ မြိန္႔၊ သိမ့္၊ ငြိန္႔၊ ၿမိန္႔၊ ဟိန္႔၊ လိမ့္"လို႔ မသုံးသင့္ေရပိုင္ "နိ႔၊ မိ့၊ သ့ိ"ရို ႔ကို သုံးစြာကေလ့ ရခိုင္စာပီဧ့ ထူးျခားခ်က္တိထဲက တခုျဖစ္ေတ အိ-သရကို အိန္႔-သရသံထြက္စြာကို သြယ္ဖီရာက်ေရပိုင္ အိန္႔-သရသံထြက္ေတ စကားလုံးတိုင္းကို ေအာက္ျမစ္ထည့္ဖို႔ မျဖစ္ႏိႈင္စြာကေလ့ ရွိေနာက္မညီေရပိုင္ ျဖစ္နီေရအတြက္ "နိ၊ မိ၊ မြိ၊ သိ၊ ငိြ၊ ၿမိ၊ ဟိ၊ လိ" အစဟိေရ စကားလုံးတိကို ေဒအႏႈန္းသုံးစြာက အသင့္ေတာ္ဆုံးျဖစ္ပါလိေမလို႔ ယူဆပါေရ။  

ေနာက္တခုက ၾဟ-ကိစၥ ျဖစ္ပါေရ။ ရွ=(ရ+ဟ)ကို အလ်င္ပလ်င္ ေျပာဆိုေက "ရွ" (ရဟ)အသံထြက္စြာကို "သွ်၊ ယွ"အသံထြက္လွာကတ္ေတအတြက္ ဆရာေမာင္စံေဖာ္က စပနာ ရွ(အသံထြက္-ၾဟ)ဆိုေရ အဆိုျပဳခ်က္ကို ဆရာေတာ္ဇယႏၱေဗာဓိက အသံကို ထိန္းထားခ်င္ေရ ေစတနာနန္႔ ၾဟ=(ဟ+ရ)ကို အလ်င္ေျပာေရခါ "ၾဟ"(ဟရ)အသံထြက္လို႔ အသုံးျပဳနီပါေရ။ တခ်ဳိ ႔လူနည္းစုေလ့ ဆရာေတာ္ေနာက္ကို လိုက္လို႔သုံးလွာကတ္စြာကို ျမင္တြိရပါေရ။ ဘာသာစကားဆိုစြာ စကားသံကို ထိန္းသိမ္းႏိႈင္လီ ေကာင္းလီဆိုပါေကေလ့ (အရွိဖက္၊ အရွိရွိ၊ ရွီး၊ ေရွာက္၊ ေရွာက္သီး၊ အသက္ရွင္၊ တရွင္ရွင္) ေဒပိုင္အစဟိေရ "ရွ"-အရီးအသားတိအားလုံးကို ဆရာေတာ္က ရွ-သံကို အပါးဆုံးတားဆီးကာကြယ္ပီးေရ အနီနန္႔ "ၾဟ"ကို တက္စားသုံးလိုက္ေတအတြက္ "ရွ"-အရီးအသားအားလုံးကို "ၾဟ"က လွ်ာမထိအာမထိ မ်ဳိခ်ပစ္ပါေရ။ ေယခါ "ရွ"ဧ့ ဆြီေတာ္မ်ဳိးေတာ္တိျဖစ္ေတ "ရကၡိတတိ"အတြက္ ေဝဒနာတထြီးနန္႔ အပူမီးေတာက္လားႏိႈင္ပါေရ။ ယင္းတြက္နန္႔ "ရွ"ကို "ၾဟ"လို႔မသုံးဘဲ ရွ(အသံထြက္-ၾဟ)အျဖစ္ရာ ေဖာ္ျပသုံးႏႈန္းျခင္းေရ "ၿမြီမသီ တုတ္မက်ဳိး"ဆိုေရပိုင္ ရွ-အသုံးေလ့မေပ်ာက္ အသံေလ့ယိမ္းယိုင္ ေပ်ာက္ကြယ္မလားႏိႈင္ေရအတြက္ အသင့္ေတာ္ဆုံးျဖစ္ပါလိေမလို႔ တင္ျပအပ္ပါေရ။

နိဂုံးခ်ဳပ္အနီနန္႔ ေဒ"ေအာက္ျမစ္" နန္႔ "ၾဟ"ကိစၥကို ဆရာႏွစ္ဆူဧ့ ရခိုင္စာပီကိုခ်စ္ေတ အနက္ယိႈင္းဆုံး ရင္ဖတ္ထဲက ရခိုင္စာပီဧ့ တစိတ္တေဒသကို အဟာရသိဒၶိေျမာက္ေယာင္ ခြံ႕ေကၽြးထားကတ္စြာ မွန္ပါေကေလ့ အနာဂတ္ရခိုင္စာပီ ေဝဒနာမီးမေတာက္ရလီေယာင္ အျပဳသေဘာေဆာင္ပနာ ရွိကၿခံဳတိကို ယွင္းလင္းပီးကတ္ပါလို႔ ျဖဳတ္ေခ်တေကာင္ေလာက္ မျပည့္ဝေရ အသိဉာဏ္ေခ်နန္႔ အားလုံးသူရွိမာ ဝပ္တြားခယ ရိုသီလီးနက္စြာ အႀကံျပဳေတာင္းဆိုလိုက္ပါယင့္။

ရခိုင္စာပီ နီပိုင္ လပိုင္ ထြန္းေျပာင္ႏိႈင္ပါစီ။


ခိုင္ထြီး

Wednesday, 11 December 2013

"ေရာဂါ"

ေထာ...ေျပာမနာ ဆိုမနာ
မိုးလာလာ လီလာလာ
အေရာတဝင္နီလွာကတ္စြာ
ေမာဟလီတဟုတ္အသတ္မာ
ေဒါသလႈိုင္းတိကပ္ပါလွာလို႔
ကမ္းစပ္ဖ်ားမာ အျမွဳပ္တစီစီနန္႔
ဝီခြဲမရဆိုသံတိေလ့ ၾကားနီရယင့္။

အရာ...လွ်ာမာ အာမာ
အပူသီးေပါက္ေတာင္မက
အျဖန္းျဖန္းကြဲနီေရၾကားထဲက
အာသီသကို ရွိတန္းတင္ပနာ
ပဒကာသီးလက္သုပ္စားခီမွားလို႔
မ်က္ရည္ဂြင္မိေရျမင္ကြင္း
ၾကင္းလို႔ျမင္လိုက္ရေရပင္။

အင္...ေဆာင္းဝင္ခါစသိ
ႏွင္းျမဴေခ် တျဖဴးျဖဴးက်စြာကို
အတင့္ၾကည့္ဖို႔ပင္ကမရ
ေဒရက္ပိုင္းအတြင္းမာ
အအီးဝင္ဖို႔ေတာင္မပ်င္သိ
...ခ်မ္းကြန္ေဆာင္ပနာ
ကုပ္လို႔ မ်က္စိႏွိတ္လူႏွိတ္...
...ပါးစနာကြန္ေဆာင္ပနာ
ဝဇီပိတ္က်င့္လူက်င့္...
...အရာတတိုင္ အအီးမိလို႔
"ႏွာစီး"ေရဆိုကာ။

ေအာ္...ဒုကၡ...ဒုကၡ
၉၆-ပါးေဝဒနာသွ်င္တိ
အရာက်န္သိလာဂု...
ဇာသူပင္ ဇာျဖစ္ျဖစ္
ေဒတေဆာင္းေတာ့ခါ
ကိုယ္ခႏၶာဓါတ္ႀကီးေလးပါး
ညီညီညြတ္ညြတ္နန္႔
"ေဆာင္းမိ"မရေယာင္
လိက်င့္ခန္းေခ်ယက္ေခ်
လုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားၾကည့္ရဖို႔။ ။ ။



ခိုင္ထြီး